Mija właśnie dziś rocznica pierwszego wydania wielkiego dzieła największego narodowego wieszcza Adama Mickiewicza.

Przyszła mi myśl przypomnienia ”Pana Tadeusza” bardzo ważnego dla naszej kultury narodowej i dla nas Polaków dzieła, które wszyscy znamy, i które nas zawsze jednoczy i identyfikuje we wspólnocie narodu polskiego na świecie. Dzieła, które odgrywało w ostatnich dwóch stuleciach ważną rolę w utrzymaniu narodowej jedności w bardzo trudnych dla Polaków czasach i przyczyniło się do odbudowy państwowości po czasach rozbiorów i walki z wynarodowieniem.

Mickiewicz rozpoczął pisanie dzieła prawdopodobnie jeszcze pod koniec 1831 r. w Wielkopolsce. Napisał wtedy niewiele, mniej niż 200 wierszy, po czym wyjechał do Paryża, i przez kilkanaście miesięcy pisania nie kontynuował. Tekst powstawał, pisany z przerwami, najprawdopodobniej pomiędzy grudniem 1832 r., a 13 lutego 1834 r.

Poemat “Pan Tadeusz” czyli Ostatni zajazd na Litwie wydany został po raz pierwszy 17 czerwca 1834 roku w Paryżu w dwutomowym dziele przez Aleksandra Jełowickiego. Wydano go w liczbie 3000 egzemplarzy w bardzo szybkim, czteromiesięcznym cyklu wydawniczym. Na początku uznania nie zdobył. Tomy zalegały na półkach. Pierwsza, entuzjastyczna recenzja pojawiła się w 1836 r. Arcydziełem literatury polskiej i narodowym eposem stał się dopiero po znamiennych dla Polaków wydarzeniach z roku 1863. W późniejszych czasach przetłumaczono go na trzydzieści kilka języków i wydano w wielu krajach, czasem bardzo od Polski różnych jak np. Japonia, Korea, Wietnam, Chiny, Hiszpania, Gruzja.

Powstały też adaptacje filmowe dzieła oraz nagrania radiowe i nagrane czytania w telewizji. Obecnie kupić można też audiobook z jego wydaniem.

Do ilustrowania dzieła powstało wiele atrakcyjnych utworów muzycznych i obrazów, z których warto pokazać: Grzybobranie, Polowanie, Koncert Jankiela.

 

Adam Mickiewicz, w młodości doświadczony rusyfikacją i prześladowaniami rodaków przez okupanta, dał narodowi dzieło mające w jego historii znaczenie wielkie na przestrzeni wieków.

Warto by znalazło się ono w każdym, polskim domu. Ja mam na półce wydanie z roku 1971 powstałe w serii Biblioteki Klasyki Polskiej i Obcej Czytelnik.

Czy Wy, drodzy czytelnicy, też macie?