My, Polacy mamy nowe władze naszego Państwa Polskiego. Mamy nowego Prezydenta doktora Andrzeja Dudę, nową Radę Ministrów z jej Prezesem Beatą Szydło, nowy, dwuizbowy Parlament Rzeczypospolitej Polskiej: Sejm z Marszałkiem Markiem Kuchcińskim i Senat z Marszałkiem Stanisławem Karczewskim. Wybraliśmy te władze w wyborach demokratycznych, które jasno pokazały, że chcemy zmiany zarządzania naszym krajem, zarządzania bardziej efektywnego, kompetentnego, które lepiej i skuteczniej realizować będzie polityczne i ekonomiczne interesy społeczeństwa żyjącego w kraju oraz interesy długoterminowe Narodu Polskiego żyjącego na całym świecie.

Skorzystaliśmy z konstytucyjnych praw, które dają nam możliwość zadecydowania kto i w jaki sposób będzie reprezentował nasze, Polaków interesy i kto dokona materialnej, moralnej i duchowej przebudowy naszego Państwa Polskiego.

Przebudowa i naprawa państwa. Przebudowa ta na pewno łatwa i szybka nie będzie, ale możemy się spodziewać, że w perspektywie czasu stworzymy sprawniejsze, mocniejsze i sprawiedliwsze Państwo Polskie, które znajdzie także właściwą mu pozycję wśród narodów Europy i Świata.

Naprawa i wzmacnianie naszego państwa ograniczy wiele łatwych, dochodowych interesów krajowych i zagranicznych, nienależnych przywilejów oligarchów środowisk popeerelowskich oraz licznych dochodów miejscowych stróżów obcych interesów w Polsce. Przyniesie przez to lepsze możliwości uzyskiwania dochodu przez szersze warstwy społeczeństwa polskiego i budowania własnej, silnej, polskiej klasy średniej. Napotka więc liczne opory zarówno w kraju jak i za jego granicami.

Doświadczenia negatywne. Nasze wiekowe doświadczenia pokazują konieczność zwracania uwagi na te właśnie kwestie. Nie zawsze mogliśmy w historycznych uwarunkowaniach międzynarodowych dokonać skutecznie naprawy naszego państwa. Podstawowym przykładem jest tu czas po Sejmie Czteroletnim obradującym od października 1788 r. i uchwaleniu Konstytucji 3 maja w 1791 r. reformującej system Rzeczypospolitej. Dobrze wiemy i pamiętamy, że reformy wówczas wprowadzone zakończyły się niepowodzeniem pod naciskiem zewnętrznych mocarstw, i zawiązaniem w 1792 r. konfederacji targowickiej polskich magnatów przeciwnych zmianom ustrojowym.

Kolejnymi przykładami są szybko obalone, reformatorskie rządy: premiera Jana Olszewskiego po 6 miesiącach w 1992 r. i rządy Prawa i Sprawiedliwości, Ligi Polskich Rodzin i Samoobrony po 2 latach w 2007 r. Rządy te obalono pod różnymi pretekstami przed upływem kadencji.

Do świadomości Polaków. Myślę, że powinniśmy się uważnie przyglądać, kto w Polsce przebudowie i naprawie państwa sprzyja, a kto jej przeszkadza, i kto ją utrudnia lub wręcz uniemożliwia. Powinniśmy określić jasno w swojej świadomości, kto swoje własne interesy przedkłada ponad nasze dobro wspólne.

Myślę, że powinniśmy także uważnie obserwować, kto na arenie międzynarodowej, jakie kraje, jakie systemy polityczne i gospodarcze, torpeduje nasze przemiany wewnętrzne, i dąży do zatrzymania przemian wzmacniających nasze Państwo Polskie. Komu nie odpowiada wzmacnianie naszego kraju i komu słabe Państwo Polskie służy lepiej w realizowaniu swojego interesu gospodarczego, ekonomicznego i politycznego.

Powinniśmy, w czasie reformowania kraju, uświadomić sobie, kto jest naszym, Polaków partnerem, a kto wrogiem. Nasz kraj jest bardzo bogaty w liczne bogactwa naturalne: węgiel brunatny i kamienny, olbrzymie zasoby energii geotermalnej i geotermicznej, gaz, ropa naftowa, rudy żelaza, miedzi itd. oraz w duży, szeroko pojęty, rynek 38 milionowego, europejskiego państwa położonego w centrum kontynentu. Nie jest obojętne, kto będzie czerpał zyski z eksploatacji tych bogactw – Naród Polski czy narody inne, korzystające ze słabości Państwa Polskiego.